18.30 Inleiding over directe democratie en stemrecht

19.00-20.32 Film: The Divine Order (2017)

20.32-21.15 Discussie met de cursisten

De Goddelijke Orde is een Zwitsers filmdrama van Petra Volpe, die ook het scenario voor de film schreef. Een bioscooprelease in Zwitserland was op 9 maart 2017, in Duitsland en Oostenrijk op 3 augustus 2017.

In 1971 woont Nora, een jonge huisvrouw en moeder, met haar man Hans, hun twee zonen en hun ontevreden schoonvader Gottfried in een klein, vredig dorpje in Appenzell. Daar, op het idyllische Zwitserse platteland, is bijna niets, of heel weinig, te merken van de maatschappelijke omwentelingen in de wereld sinds de beweging van 1968, en ook Nora’s leven is onaangetast gebleven. Integendeel: de heersende mening is dat emancipatie een vloek is, een zonde van de natuur en tegen de goddelijke orde.

Wanneer Nora weer wil gaan werken, weigert haar man toestemming, onder verwijzing naar de huwelijkswet die de vrouw verplicht voor het huishouden te zorgen. Hoewel ze een rustig persoon is die zich overal bij neerlegt, ontwaakt nu Nora’s verzet. Ze begint feministische literatuur te lezen, draagt strakke jeans en wilde franjes en neemt deel aan een vrouwendemonstratie en een workshop voor seksuele bevrijding met andere dorpsvrouwen in Zürich. Haar strijdmakkers zijn Vroni, de vroegere hospita van Gasthof Bären, de nieuwe huurster Graziella uit Italië en de boerin Theresa, haar schoonzus. Hun tienerdochter Hanna wordt door de voogdijautoriteiten naar een tuchthuis gestuurd omdat ze cannabis gebruikt en met mannen omgaat.

Wanneer zij openlijk en militant campagne voeren voor het stemrecht voor vrouwen in Zwitserland en oproepen tot een staking, wordt de rust in het dorp en het gezin geschokt. Vroni sterft tijdens de stakingsactie, woedend door het ingrijpen van boze mannen. Tijdens de begrafenisdienst in de kerk neemt Nora het woord om Vroni te prijzen als een moedige vrouw die oneerlijk werd behandeld door de mannenwereld. Voor haar betekent het goddelijke plan dat alle mensen gelijk zijn. Hans, die last heeft van de scheiding van zijn vrouw en die zijn broer, de volkomen wanhopige boer Werner, van zelfmoord heeft gered, toont zich vervolgens verzoenend. Op 7 februari 1971 stemde een nipte meerderheid in het kleine dorp Appenzell voor het vrouwenkiesrecht.

In Zwitserland verkocht de film 356.855 bioscoopbezoeken, waardoor hij in de top tien van meest succesvolle Zwitserse films van de afgelopen 40 jaar staat. In Duitsland werd het gezien door 126.614 mensen. (Bron: wikipedia)